Start wereldreis
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
15 Januari 2019 | Cambodja, Khett Siem Reab
Na het zware afscheid van maandagochtend voel ik me sinds ik op Schiphol ben wat beter. De zin in het reizen stroomt door mijn bloed en drukt het verdriet van het afscheid van die ochtend langzaamaan weg. Ik weet dat ik over ruim 3 weken met een stralende glimlach mijn lieve vriend in Auckland kan ophalen en dan heel wat ervaringen rijker zal zijn. Maar eerst de lucht in. Op naar mijn tussenlanding in Shanghai waar ik de stad ga verkennen. Haha of niet.
Vandaag weer ervaren wat het is om van het kastje naar de muur gestuurd te worden. De immigratiedienst van China is nogal apart te noemen. Zo veel verschillende antwoorden, 2,5 uur wachten, iedereen die weer achteraan moet sluiten en met andere informatie naar de volgende balie wordt gestuurd. Aan het eind van het verhaal moet ik al om 9.30u door de douane voor mijn vlucht van 19.00u. Huilen. Verschillende pogingen om met WiFi te verbinden tot nu toe mislukt. Straks een nieuwe poging. Op dit soort momenten valt het alleen reizen tegen. Een gebroken nacht, niemand om tegen te klagen of je hoofd tegenaan te leggen voor een dutje. Wat zou een knuffel nu wonderen doen. Maar, ik ga mijn avontuur nog steeds tegemoet.
Gelukkig komt ook aan 12 uur wachten een eind. Eindelijk weer de lucht in! Cambodja here I come. De vlucht vloog voorbij en bij aankomst kwam een vakantiegloed me tegemoet. En warmvochtige lucht met de geur diverse planten en bloemen. De verschillende vogelgeluiden lieten me genieten. De immigratiedienst van Cambodja passeren ging soepel en voor ik het wist zat ik op een tuktuk op weg het hostel. Praatje gemaakt met twee Koreaanse meiden met wie ik met een van hen later vandaag de Ankor wat tempels ga bezoeken. Eenmaal alleen in mijn hostelbed overviel het alleen zijn me even. Gelukkig was het in Nederland pas het begin van de avond. Na vele lieve woorden toch lekker geslapen. En nu op naar de Ankor Wat tempels
Vandaag weer ervaren wat het is om van het kastje naar de muur gestuurd te worden. De immigratiedienst van China is nogal apart te noemen. Zo veel verschillende antwoorden, 2,5 uur wachten, iedereen die weer achteraan moet sluiten en met andere informatie naar de volgende balie wordt gestuurd. Aan het eind van het verhaal moet ik al om 9.30u door de douane voor mijn vlucht van 19.00u. Huilen. Verschillende pogingen om met WiFi te verbinden tot nu toe mislukt. Straks een nieuwe poging. Op dit soort momenten valt het alleen reizen tegen. Een gebroken nacht, niemand om tegen te klagen of je hoofd tegenaan te leggen voor een dutje. Wat zou een knuffel nu wonderen doen. Maar, ik ga mijn avontuur nog steeds tegemoet.
Gelukkig komt ook aan 12 uur wachten een eind. Eindelijk weer de lucht in! Cambodja here I come. De vlucht vloog voorbij en bij aankomst kwam een vakantiegloed me tegemoet. En warmvochtige lucht met de geur diverse planten en bloemen. De verschillende vogelgeluiden lieten me genieten. De immigratiedienst van Cambodja passeren ging soepel en voor ik het wist zat ik op een tuktuk op weg het hostel. Praatje gemaakt met twee Koreaanse meiden met wie ik met een van hen later vandaag de Ankor wat tempels ga bezoeken. Eenmaal alleen in mijn hostelbed overviel het alleen zijn me even. Gelukkig was het in Nederland pas het begin van de avond. Na vele lieve woorden toch lekker geslapen. En nu op naar de Ankor Wat tempels
-
16 Januari 2019 - 05:42
Annemiek:
Hee stoere chick! Fijn om van je te horen. De startproblemen horen erbij, denk ik. Over een paar dagen ben je helemaal in de relaxtheid van Vietnam gezakt! Vooral blijven focussen op de vogels en de bloemen, komt het helemaal goed! Geniet van alle indrukken! Wij genieten met je mee en zijn in ons hart altijd bij je!!!❤️❤️❤️ -
16 Januari 2019 - 07:51
Jean:
Hoi Stephanie, leuk om je reis zo een beetje te kunnen volgen. Erg leuke schrijfstijl! Veel plezier! -
16 Januari 2019 - 08:39
Sjé:
Dag Stephanie,
Leuk om te lezen en je te volgen.
Veel plezier en geniet van je vrijheid. X -
16 Januari 2019 - 13:52
Ine:
Hallo Stephanie, hoorde vannacht een piepje en dacht Stephanie? En ja, hoor! Nu kunnen we je volgen. Geniet er maar van. Dikke knuffel!
-
16 Januari 2019 - 16:17
Annemiek:
Verdorie, even niet opgelet! Je bent in Cambodja! Veel plezier daar!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
