Time to say goodbye

Woensdag, nadat ik hoorde dat de whaleshark tour niet doorging, opnieuw met mijn kamergenootje aan de praat geraakt en afgesproken om donderdag samen op te trekken. We hebben 2 stranden bezocht, zij heeft daar vooral gesnorkeld en ik heb van de zon genoten. Een extra rustdagje was niet verkeerd, al had ik natuurlijk 10x liever die tour gedaan. Maar daardoor wel Tereza leren kennen en echt een top dag samen gehad! In de avond nog een keer de zonsondergang bij de vuurtoren gaan bekijken en vrijdag in de ochtend verlieten we beide Exmouth. Tereza heeft me naar het vliegveld gebracht omdat het op de route lag en we nog wat extra tijd samen hadden. Onderweg naar Perth keek ik ernaar uit om de groep weer te zien. Wat een geweldige groep mensen heb ik leren kennen. Bij het hostel aangekomen Niklas geappt en samen richting Perth gelopen waar we al 2 meiden van de tour tegenkwamen. Na een korte wandeling terug naar het hostel om ons klaar te maken voor een avond stappen. En wat een avond was dat. Zo veel gedanst en gekletst. Het was een groot feest en daarna was er dan toch het definitieve afscheid. Nog een keer bulderen we op straat ons vakantieliedje, geven we elkaar een dikke knuffel en zeggen dan toch echt gedag. Ieder weer op weg naar zijn eigen hostel/hotel. Zaterdagochtend loop ik met een kleine kater richting het hotel waar Gero verblijft, want ik kan daar mee ontbijten! En dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Na een lekker ontbijtje met veel vers fruit wat gerelaxed en daarna na het strand gegaan. In de namiddag splitsten we op en heb ik nog met Niklas gegeten en bijgepraat over de stapavond. Niklas was in een keer verdwenen en ik had het maar half begrepen, iets met zijn paspoort. Maar blijkbaar was de toegangsleeftijd van de laatste club 21 en dat was hij nog niet. Maar hij zei dat het geen probleem was en hij toen hij bijna bij het hostel was nog een kamergenoot was tegengekomen en daar nog mee gesproken had. Na het avondeten heb ik nog ff met thuis gebeld. Na het afscheid van de groep voelt het ook voor mij goed om naar huis te komen. Ik heb er een bepaalde rust bij kunnen vinden en ik kijk erg uit naar het thuiskomen op dit moment. Vooral om weer samen met Bas te zijn en mijn mams te kunnen zien! Want jeetje, ruim 2,5e maand van huis is niet niks. Dat besef ik me goed. Ik kijk er ook naar uit om even geen nieuwe indrukken te hebben, niet continue op mijn spullen te hoeven letten, of eraan te denken, om niet meer uit een tas te hoeven leven, en om mijn kamer/badkamer niet meer met anderen te hoeven delen dan met Bas. En het gewoon thuis zijn, gewoon de vertrouwde omgeving, verstand echt op nul. En het zijn nu kleine dingen waar ik naar uitkijk. Bepaalde kleren die ik al lang niet meer heb aan gehad of kaas van de markt. Een lekker glaasje wijn met mijn lieverd. Gezellig weer bijkletsen met vrienden. Een dagje Limburg waarschijnlijk. Heerlijk om zo al na te denken. En dan is er nog zondag. De laatste hele dag in Australië. Ik kan nog een keer bij Gero ontbijten dus mijn dag begint goed. Deze keer ook wat meer eetlust dus er echt van genoten. We besluiten nog wat door de stad te struinen en naar Hyde Park te gaan. Rond 15.00u ook van Gero afscheid genomen en terug naar Het hostel gegaan. Vanavond nog een keer met Niklas eten en dan ga ik lekker douchen, inpakken, opnieuw wat belletjes plegen, chillen en naar bed. Want maandag is de dag van de terugvlucht. Ik wil vroeg opstaan, de bus pakken en dan nog wat op het vliegveld rondhangen. En dan is het toch echt zo ver. I'm coming home!!!