5 day tour van Perth naar exmouth

Nog een dagje alleen in Perth. In de ochtend en het begin van de middag nog door de stad gelopen en foto's gemaakt. Daarna lekker naar mijn eigen kamer voor wat Stephanie-tijd. Lekker lang gedoucht, nagels gelakt, wenkbrauwen bijgewerkt etc. Helemaal klaar voor de tour langs de westkust. Na een nachtje opnieuw lekker slapen in mijn eigen kamertje op tour vertrokken en opnieuw hebben we een hele leuke groep. We rijden eerst naar de pinnacles, wat een soort versteende wortels van bomen zijn. Maar dat is een van de verschillende theorieën. Maar in ieder geval de meest waarschijnlijke. Het is ook niet versteend, maar door een soort acid rain bedekt waardoor het versteend lijkt. Daarna zijn we doorgereden langs de westkust en naar een rose meer gegaan. Alleen door de droogte zie je bijna geen rose meer. Het is meer wit. Maarja, het idee is leuk. Daarna de zonsondergang bekeken bij de zee en naar ons hostel gereden. Eerst nog gestopt voor alcohol en daarna heb ik met een paar meiden gekookt. In de avond elkaar beter leren kennen en uiteindelijk lekker naar bed gegaan. Er is een ander Nederlands meisje en samen zijn wij de dutchies. Een stuk of 5 Duitsers, een Japanner, een Colombianse en twee Britten. Waar ik me wel in had vergist was de wifi. Die is er niet in de hostels. Och ja, niet verkeerd om nog een paar extra dagen van de bewoonde wereld te zijn. Maar iedereen die een bundel heeft, heeft wel bereik, dus het nieuws over de terroristische aanval in Nieuw Zeeland bereikte ons heel snel. Verschrikkelijk. Zo triest weer. En gelukkig heb ik net twee weken geleden Christchurch achter me gelaten. Voelt wel gek als je er onlangs nog geweest bent. Maar blij dat ik mijn dagen nu in de middle of nowhere spendeer. Als ik uit het raam kijk op de lange stukken die we rijden dan zie ik soms uren het zelfde landschap, struiken, mergel, bomen, rood zand, stenen, dode bomen en struiken en dat is het wel zo'n beetje. Op dag twee van de tour zijn we naar het Kalbarri national park geweest. Hier stroomt een rivier, op het moment was het een erg zielig riviertje dat nog net stromend genoemd kon worden. Er was ook een rots die nature's window genoemd werd. Daar een paar foto's gemaakt en opnieuw voor uren in de bus gezeten. We leren elkaar beter kennen en hebben het erg naar onze zin samen. Je merkt dat de groep hechter wordt. Wat soms jammer is, is dat de Duitse mensen, vaak de jongere Duits onderling praten. Dominique (het andere Nederlandse) meisje en ik praten altijd Engels. Dan kan iedereen inhaken in ons gesprek. Vinden we socialer en hopen zo een goed voorbeeld te zijn. Maar wij zijn ook al wat ouder. Al zijn er aardig wat dertigers in de groep maar dat is juist leuk! We hebben hele uiteenlopende gesprekken. Ook door de verschillende nationaliteiten. In het begin van de avond komen we aan monkey Mia. We belanden met een kleiner groepje op het strand, drinken een glaasje alcohol en zien ineens drie dolfijnen dich bij de kust zwemmen. We zijn zo enthousiast en genieten van de zonsondergang. Daarna lekkere BBQ gehad en de avond begonnen met een drankspelletje, het welbekende kingsen. Lol gegarandeerd. En na de nodige alcohol en nog meer lol terug naar het strand gegaan met ons laatste drankje. Bij de sterren en de zee nog uren gekletst. En rond 1.30u toch echt naar bed gegaan. Want in de ochtend komen de dolfijnen opnieuw naar de kust. Dus na een korte nacht weer naar het strand en daar waren zo'n 15 dolfijnen en flink wat touristen. Een half uurtje later een duik in zee genomen en daarna ons klaargemaakt voor opnieuw een dag veel rijden. De afstanden zijn super groot, dus we spenderen de nodige uren in de bus. Het is een klein busje en met ons groepje helemaal vol. Dus slapen gaat moeilijk. Maar we luisteren muziek, kijken naar het onveranderlijke landschap en hebben vandaag maar 2 korte leuke stops. Een bij shell Beach dat volledig uit kleine schelpjes bestaat en een stop bij de 62e (of 63e) breedtegraad, ben het ff vergeten. Het scheidt noord en zuid Australië van elkaar. Dus na wat groepsfoto's snel weer verder. Nog een paar keer gestopt voor boodschappen, toiletbezoekjes en benzine. En dan komen we in de avond eindelijk aan in Coral Bay. Nog net op tijd voor de zonsondergang beginnen we aan een wandeling naar het strand en zien daar de zon in de zee zakken. Daarna terug naar het hostel voor het avondeten en een drankje. Naast het hostel was een bar en omdat het st. Patrick's day is, was er flink wat Ierse muziek en bier. Ik had er in het begin niet veel zin in, hou niet van Ierse muziek en die lompe manier van dansen. Maar een drankje kan geen kwaad. Dus na nog niet eens een drankje stond ik al op de dansvloer lekker los te gaan en heb de hele avond, tot half tien zoiets daar gestaan. Onze gidsen waren helemaal fan van due muziek en als we even langs de kant stonden om bij te komen trokken zij ons wel weer de vloer op. Nadat de bend vertrokken was gingen we nog op het strand zitten en kwam de gitaar van een van onze gidsen uit de bus. Tot zeker half twaalf hebben we al zingend en muziek luisterend op het strand gezeten. Daarna met z'n alle in een dorm. Dat is wel volle bak, met tien man. Maar ik heb als een roosje geslapen. Vandaag is het de dag van de boot tour over het rif waar we op verschillende plekken gaan snorkelen en hopelijk, haaien, mantraroggen en schildpadden zien. Ondanks dat we met z'n tienen op een kamer lagen toch best goed geslapen. Ook wel gezellig zo wakker worden omdat je iedereen nu toch al 'n paar dagen kent. Op 2 mensen na gingen we om 8u naar de organisator van de mantra Ray tour. We hebben op drie verschillende plekken gesnorkeld en alles gezien. Het was een ongelooflijkelijke ervaring. De mantra ray, de schildpadden en de haaien. Misschien waren de haaien nog wel indrukwekkender. Het waren er misschien wel 25. Maar bij de laatste snorkeltocht raakte ik een beetje in paniek. De stroming was sterk en mijn lichaam uitgeput door de 5 voorafgaande tochten. Ik kwam door de stroming maar was buiten adem en kon niet op adem komen. Uiteindelijk toch maar op de begeleider geroepen en toen een tijd aan een kurk gezwommen. Dat was een verademing. Ik kon op adem komen en genieten van wat zich onder mij afspeelde. Blij dat ik die stap zette, want ik voelde me niet op mijn gemak. Maar ik zou het zo weer doen. Wat was dit gaaf. Onvergetelijk. Nog een hoogtepunt van mijn vakantie. Daarna doorgereden naar exmouth waar we opnieuw met z'n alle een kamer delen. Pfff en dat na het snorkelen... Iedereen wil natuurlijk douchen, maar een deel mocht bij de gidsen douchen, dus dat was een fijne oplossing. Daarna een lekkere maaltijd gegeten en opnieuw eindigde de avond met alcohol. Omdat om 23.00u het toch echt stil moet zijn, zijn we naar een veldje verderop gelopen. Onderweg heb ik me nog een oranje pilon op mijn hoofd gezet en natuurlijk de grootste lol gehad. En toen brak toch echt de allerlaatste dag aan. Na een heerlijke ochtend in turquoise bay en een middag aan het zwembad zijn we de zonsondergang gaan bekijken bij een vuurtoren. Daarna gegeten en, jullie raden het vast, afgesloten met een drankje. Want om 4 uur 's nachts verdeelde de groep zich in tweeën. Iets meer dan de helft ging met de gidsen per bus terug. Drie meiden vlogen vandaag naar Perth en ik bleef achter. Vandaag rustdag en morgen whaleshark snorkelen. Omdat vrijwel iedereen van de groep vrijdag in Perth is mijn vlucht omgeboekt naar vrijdagochtend zodat ik ook kan aansluiten bij een mini reünie. Nog geen 5 minuten nadat ik de vlucht omgeboekt heb krijg ik een SMS van de Ningaloo Reef Discovery. Mijn whaleshark snorkel tour is geannuleerd vanwege het weer. Zo hard balen dit! Ik had me hier maanden op verheugd. Nu krijg ik wel het geld terug, maar zit ik nog een dag zonder invulling in een godverlate uithoek van Australië. Maar ook dit hoort bij reizen, dat dingen niet gaanzoals gepland. Heel zuur maar onoverkomelijk. Nu heb ik een leuk kamergenootje. Als zij terug is ga ik vragen of ze morgen zin heeft omsamen ergens heen te gaan, geen idee waar, maar dat is misschien een idee. En anders neem ik gewoon wat extra rust. Want deze tour was fantastisch, maar ook vermoeiend! En nog even, en dan kom ik terug naar NL! Woehoe!!